|
Een van de ontwerpdoelstellingen van de H6 was om de raket sneller dan het geluid te
laten vliegen. Hiervoor was het noodzakelijk een zo licht mogelijke dragende constructie te ontwikkelen. Voor de huid
van de raket zijn wij op zoek geweest naar dunwandige aluminium buis. Deze buis bleek echter niet te koop. Daarom
hebben we besloten deze zelf te maken uit nog dunner aluminium folie van 3/10 millimeter. Door drie lagen van dit folie
spiraalvormig op elkaar te lijmen ontstond een aluminium buis van ongeveer 1 millimeter. Het heeft ruim een jaar
geduurd voordat we deze techniek zo ontwikkeld hadden dat zij praktisch bruikbaar was. Deze buis bleek later zo sterk
dat je er op kon staan zonder dat hij vervormde.
Voor het goed verlijmen van aluminium is het noodzakelijk om de oxidelaag te
verwijderen. Dit kan door de oxidelaag weg te etsen. Voor het etsen werd een tank gemaakt uit een twintig centimeter
brede PVC-buis. Voorafgaand aan het etsen werd het aluminiumfolie spiraalvormig opgerold waarbij dunne houten stokjes
voor voldoende afstand tussen de platen moesten zorgen. Hierdoor paste de grote lap folie toch in een etstank. Na het
etsen werd lijm aangebracht en kon de folie rond een aluminium cilinder worden gewikkeld. Omdat de lijm verwarmd moest
worden om hem optimaal te laten uitvloeien voor het harden, moest het gerolde aluminium voortdurend onder spanning
worden gehouden. Dit omdat er anders luchtbellen zouden kunnen ontstaan. Hiertoe werd een apart instrument ontwikkeld
(de 'veerlier') dat er voor zorgde dat het aluminium-folie tijdens het vloeien van de lijm steeds een beetje
verder werd opgerold. Hier onder vindt u foto's van dit proces. |